Er is niets zo kwetsbaar dan jezelf bloot geven. Dan heb ik het niet over letterlijk bloot geven. Dat vind ik niet zo spannend, we zijn immers allemaal gelijk.
Maar waarom is het dan wel spannend om jezelf mentaal bloot te geven?
Het enige wat alleen van mij is, is mijn gedachten.
Waarom zou je je gedachten dan delen?
Ik realiseerde mij dat ik mijn gedachten helemaal niet hoeft te delen om mezelf te laten zien. Maar als ik meer van mezelf laat zien, krijg ik meer waardevolle contacten. Dan krijg ik contacten met mensen die mijn levenswijze waarderen en die mij zien zoals ik ook echt bent. En dat ze waarderen om de persoon die ik echt ben en openstaan voor dat wat ik voor hen kan betekenen.
Ik ben meer dan datgene wat jij ziet
Op de een of andere manier houden we onszelf klein. Althans, laat ik het bij mezelf houden. Ik doe dat! Ik laat mezelf wel zien, ik deel mijn diepste gedachte en verlangens. Maar het is ook doodeng als mensen daar dan ineens een mening over hebben.
Ik kan mezelf alleen maar laten zien als ik er 100% zeker over ben. Zelfs mijn twijfels zijn 100% van mezelf en dus die kan ik ook voor 100% verdedigen als dat nodig mocht zijn. Niemand kan mijn gedachte immers aanvallen, die zijn er, die zijn van mij.
Maar als ik mijn gedachte over een werkwijze wil ventileren is het een grotere uitdaging. Want als ik denk dat een andere actie een betere optie is, dan moet ik de ander overtuigen. En dat vergt andere vaardigheden.
Laat ik het met een voorbeeld verhelderen
In dit geval een zakelijke insteek. Ik krijg een verzoek om webteksten te schrijven. Ik doe een uitvoerig onderzoek en een interview met de klant. Die informatie verwerk ik in een voorstel voor webteksten.
Ik ben tevreden en ik ben ervan overtuigd dat deze wijze helpt met de acquisitie voor deze klant.
De klant is minder tevreden. Deze klant denkt als werknemer en niet als ondernemer. Het gat tussen haar mening en haar belevingswereld tussen die van mij is te groot voor mij om te overbruggen.
Daarom heb ik een Academy opgezet, zodat ik mensen kan laten zien ‘hoe dan’? In kleine stapjes voor mensen die ook de commitment hebben om het ook te willen weten. Want dan kan ik het wel.
Mijn energielek
Ik realiseer mij daarom weer waarom ik een ander pad heb gekozen. Dit soort klanten zijn mijn energielek. Niet omdat ze niet leuk zijn. Niet omdat ze niet kundig zijn in wat ze doen. Niet omdat ze het niet met mij eens zijn. Maar omdat ze niet aansluiten bij mijn belevingswereld. Omdat ze teveel op zichzelf gericht zijn. Ego gedreven zeg maar.
De klant is Koning
De klant is Koning en ik laat mijn overtuiging varen en schrijf de teksten vanuit de beleving van de klant. Geen werk waar ik trots op ben. Maar om deze klant te overtuigen is heel veel meer nodig dan nog een gesprek. IK kan het niet overbrengen in één gesprek en zonder open mind.
Zichtbaarheid voorkomt een mismatch
Ik realiseer me dat zichtbaarheid een mismatch voorkomt. Als je duidelijk laat zien wie je bent en wat je te bieden hebt, ga je stappen maken.
Als je bijvoorbeeld in een vergadering je mond houdt, gaan anderen invullen wat jij denkt. Zoals jij dit waarschijnlijk ook doet bij anderen. Dat is mens eigen. Het niet invullen voor een ander vergt veel oefening.
Hoe kom je nu van die angst voor zichtbaarheid af?
Om van je angst voor zichtbaarheid af te komen is het belangrijk eerst te signaleren. Ik heb jaren mijn mond gehouden. Vroeger op school stak ik nooit mijn hand op. In familiegezelschap gaf ik nooit mijn mening en op het werk hield ik mijn mond tijdens vergaderingen.
Allemaal gemiste kansen om mezelf te ontwikkelen en om te laten zien dat ik echt wel wat te vertellen heb.
Herken je dat? Dat een ander wél hun mond opendoet. En dan iets van gelijke strekking zegt wat jij als bij de eerste informatie wilde zeggen en dat de ander dan wordt opgehemeld door de perfecte analyse of oplossing?
Kut he? Ik heb het vaak meegemaakt. Maar mijn angst voor zichtbaarheid hield mij keer op keer tegen.
Gekwetst
Grote kans dat je bewust of onbewust gekwetst bent geweest en daardoor nu bescherming zoekt. Je interne criticus is enorm sterk ontwikkeld. Je bent mega kritisch op jezelf. Als je jezelf nu eens zou benaderen en behandelen zoals je anderen behandeld, dan ben je al op de helft.
- Wees lief voor jezelf en vergevingsgezind. Elke fout is een groeimoment geen faalmoment.
- Haal diep adem, ga staan als een winnaar om je ook als winnaar te voelen. Echt dat werkt. Alsof je net de finish overkomt. Blijf zo twee minuten staan. Je hersenen maken winnaars hormonen aan die je helpen jezelf te laten zien.
- Signaleer je gedachte. Analyseer ze. Zijn ze echt waar, of heb jij dat jezelf wijs gemaakt.
- Stop met oordelen. En vaak zijn het oordelen over jezelf. Wist je dat alles wat je denkt waar is? Dat je daar namelijk naar gaat handelen en de uitkomst dus ook waar is. Als je denkt dat het lukt, lukt het. Als je denkt dat het niet lukt, lukt het niet. Speel daar eens mee. Met de kracht van je gedachte.
Maar nu nog doen
Maar alle wijsheid op een stokkie (dat zei mijn moeder altijd) je moet het nog wel doen. Ik kan mezelf nog zoveel kennis geven, maar als ik er niet mee ga oefenen. Als ik het niet gewoon ga doen! Dan verandert er niets.
Daarom dat ik al mijn twijfels en lessen met je deel. In de hoop dat jij bij mij aansluit en we elkaar kunnen helpen.
Wat is jouw grootste angst?